μπαλουβάρδο

το (Μ μπαλουβάρδο και μπελοβάρδιν και μπελοβάρδο και μπελογβάρδιν)

προπύργιο, προτείχισμα, προμαχώνας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. baluardo, baloardo (πρβλ. βεν. baloardo). Οι τ. μπελοβάρδω, μπελοβάρδο, μπελογβάρδιν από το πάλαιότ. γαλλ. bollevart].